قوی باش! خب؟

باغبان وقتی نهال می کاره یه چوب بزرگتر و قوی تر کنار نهال می ذاره که نهال کم جون و ضعیف با تکیه به اون چوب رشد کنه و از وزش باد و شکستگی در امان باشه تا وقتی که اونقدر قوی و بزرگ بشه که بتونه بدون اون چوب هم دووم بیاره. 
آدم های قوی هم برای دیگران حکم اون چوب محکم و نگهدارنده رو دارند. من هیچ وقت این آدم قوی رو کنار خودم نداشتم که بهش تکیه بدم و چه لحظه ها و روزهایی که با تمام وجود به این آدم احتیاج داشتم اما نبود.

مادر که شدم هر بار که به قوی بودن و اینکه "چه نیازی به قوی بودن هست؟" فکر می کنم پسرک کوچولوم میاد جلوی چشم هام و با خودم می گم: 
من باید اونی باشم که پسرم بتونه بهش تکیه بده و رشد کنه. باید اون آدمی باشم که وقت سختی ها و دوراهی ها کم نمیاره و نمی شکنه. من باید اون آدم قوی زندگی پسرکم باشم!  

بعد با خودم تکرار می کنم: یاد بگیر قوی باشی! خب؟